Autorzy podręcznika założyli, iż Czytelnik już zna niektóre części kursu wytrzymałości tworzyw, takie jak wyznaczanie sił przekrojowych w prostych układach prętowych, obliczanie charakterystyk geometrycznych figur płaskich i podstawowe równania mechaniki ciała elastycznego w zagadnieniu przestrzennym.
W opracowaniu sprowadzono je do zagadnienia jedno- i dwuwymiarowego, z omówieniem niektórych cech stanu naprężenia albo odkształcenia, używanych w dalszej części podręcznika. W książce poruszono dużo zagadnień funkcjonalnych związanych z projektowaniem, co stanowi prawidłowy punkt wyjścia do wykładów z przedmiotów traktujących szczegółowo o kompozycjach metalowych, drewnianych, żelbetowych czy zespolonych.
Ukierunkowanie na zagadnienia związane z budownictwem nie ogranicza jednak ogólności podręcznika, który może być używany także na innych kierunkach studiów. W podręczniku szczegółowo omówiono zagadnienia prętów zginanych i obciążonych osiowo, a także wybrane przypadki prętów skręcanych.
Wyprowadzono i omówiono podstawowe sformułowania zagadnień brzegowych przeróżnych teorii prętów, a także metody ich badania i rozwiązywania. Zamieszczono liczne przykłady rozwiązań zadań z podaniem wyników w formie graficznej oraz ich interpretacją w odniesieniu do potencjalnych zastosowań w budownictwie.
Przedstawiono też wstęp do metody części skończonych w zaimplementowaniu do prętów obciążonych osiowo i zginanych. Zagadnienia przeanalizowano jednocześnie w zakresie sprężystym, jak i elastyczno-plastycznym, wprowadzając podstawy teorii nośności granicznej.
Omówiono także zjawisko wyboczenia w kontekście obowiązujących rozwiązań normowych. Książka jest podzielona na osiem rozdziałów. Materiał zawarty w rozdziałach od pierwszego do szóstego dotyczy zagadnień sprężystych, które zezwalają na wyznaczenie przemieszczenia (sztywności) części konstrukcyjnych i, na skutek czego, na ich użycie w wymiarowaniu składników na stan graniczny wykorzystywania.
Treści przedstawione w rozdziałach siódmym i ósmym oraz częściowo szóstym dotyczą wyznaczenia nośności części konstrukcyjnych, osiąganej przez wyczerpanie wytrzymałości materiału lub utratę stateczności prętów, dającej podstawy do wymiarowania na stan graniczny nośności.